Luisterindrukken
Allereerst luisteren we naar het orkestwerk ‘The Firebird’ van Stravinsky. Het stuk bevat enorm veel mooie dynamische contrasten met op een bepaald punt veel grote tromslagen. Met Model C staat het concert één op één in de ruimte en kunnen we de verschillende instrumenten volgen. Op een gegeven moment komen die salvo’s van de grote trom aan bod en dat gaat zonder enige inspanning. We horen zelfs de slagen op de trom en de lucht die daardoor in beweging wordt gezet. Hierdoor herkennen we opnieuw de absolute topklasse! De dynamische contrasten worden fantastisch neergezet en elk instrument behoudt zijn authentieke eigenheid. Daardoor weerklinkt het geheel vloeiend en erg mooi in de ruimte.
Vervolgens is het de beurt aan internationale pianiste Mari Kodama met pianosonate nummer 30, 31 en 32 van Beethoven. Bij de luistertest met Model C klinkt het geheel bijzonder magisch met een indrukwekkende weergavekwaliteit, waardoor we perfect de linker- en rechterhand op de piano kunnen onderscheiden … We kunnen perfect volgen welke hand de basnoten en welke de melodie speelt. Verder horen we ook elke noot afzonderlijk: de aanslag van de noot, het zinderen van de snaar en het uitsterven van elke noot. Een uitzonderlijk talent van dit topsysteem! Ook het dynamische bereik uit zich fantastisch in de hogere regionen en bij dynamische passages met nadruk op de lagere tonen. Het resultaat is een emotionelere beleving en we worden meer in de muziek gezogen.
Next luisteren we naar Diana Krall en één van haar betere albums ‘Love Scenes’. De stem werd hierop geregistreerd met een tube microfoon. Bij de betere systemen hoor je dat er een gate, aka een triggersysteem dat de microfoon open en dicht zet om ruis te voorkomen, gebruikt wordt. Ook bij Model C horen we perfect wanneer de microfoon open gaat en horen we zelfs haar mondbeweging. Daardoor wordt het een zeer intieme luisterervaring. Bij het bijpassende intieme nummer ‘Gentle Rain’ stond Diana als het ware in de ruimte met een fragiele en breekbare stem, hoewel ze over een stem met ballen beschikt. Maar door de weergavecapaciteit van het systeem, ontstaat die muzikale zoetheid. Naast die prachtige stemweergave, komt ook de muziekpartij perfect in beeld met onder andere de drum en contrabas. Als we onze ogen sluiten, horen we de drum achter de stem staan, met de contrabas rechts. Kortom, de instrumenten klinken zoals ze moeten klinken.
Last but not least mag Yello zich laten horen met het album ‘Touch’. Dit is elektronische muziek met erg veel laag, ideaal om te checken hoeveel laagfundament het systeem eigenlijk heeft. Erg veel blijkbaar! Op een bepaald moment werd er zoveel druk gecreëerd in de ruimte dat we het letterlijk in onze maag konden voelen en de gyproc wanden mee begonnen te trillen. De woofers gaan enorm diep met een ontzettend krachtig laag.
