Fotograferen
De D7000 werd geleverd met de 18-105 kitlens die we al langere tijd kennen. Geen toplens, maar eigenlijk wel een degelijke lens dat als eerste lens zeker zijn nut kan bewijzen. Het onderscheidend vermogen van de 16 megapixel sensor uit de D7000 verdient eigenlijk beter. Dezelfde sensor (van Sony-makelij) wordt ook gebruikt bij de Pentax K5 of bij de Sony 580/A55 bijvoorbeeld. En daar hoeft Nikon zich allesbehalve voor te schamen. De sensor is de top van wat momenteel in APS-C formaat te verkrijgen valt.
Het eerste dat je opmerkt als je de D7000 tegen je oog houdt is de erg heldere zoeker. Een ware verademing tegenover een instap-DSLR. Zeer helder, duidelijk, en voldoende groot. Bovendien is de D7000 een van de weinige APS-C camera’s die een 100% beeld geeft in de zoeker. Met andere woorden, what you see is what you get. Normaal gezien heb je iets tussen 95 en 98% van je beeld, waardoor er op de foto net wat meer staat dan je in de zoeker ziet. Aangezien je het merendeel van je foto’s via de zoeker maakt, is dit een niet mis te verstaan voordeel.
De instellingen die je kan maken om je foto tot een goed einde te brengen lijken eindeloos. Ik ga ze hier dus zeker niet overlopen, maar bereid je voor op een vrij steile leercurve als je alle instellingen wil doorgronden. Gelukkig hoef je de meeste niet te wijzigen om een goede foto te nemen, maar de tweakers onder de fotografen zullen blij zijn dit scala aan mogelijkheden te kunnen ontdekken.
Zoals ik reeds had vermeld is de sensor een van de pluspunten van de D7000. Het dynamisch bereik meet zich als het grootst van de huidige beschikbare sensors. Dat uit zich in contrastrijkere foto’s, en net dat beetje meer informatie in je foto die het verschil kunnen maken. Als het dynamisch bereik dan toch niet voldoet kan je nog voor HDR kiezen, waar de D7000 bracketing voor voorziet. Jammer genoeg kan je maximaal 3 foto’s in een reeks nemen, wat voor een camera met deze allures eigenlijk 5 stuks had verwacht.
Dankzij de sensor hoef je ook geen schrik te hebben om de hogere ISO-regionen op te zoeken. Foto’s tot en met ISO1600 zijn ronduit uitstekend te noemen, en ook bij ISO3200 heb je een bruikbaarheid die een stuk hoger ligt dan wat we tot nu toe gewend waren.
Foto’s nemen met de D7000 was voor mij een waar plezier. De mogelijkheid om snel een aantal instellingen aan te passen zonder in het menu te duiken maakt fotograferen sneller en efficiënter. Na een week of twee begon ik zelfs te wennen aan de iso-knop. De verschillende focusmogelijkheden van de D7000 bleken zeer betrouwbaar, waardoor je zelf zonder al te veel kennis degelijke en technisch goede foto’s kan maken. Mijn vrouwtje, die geen kaas gegeten heeft van sluitertijden, ISO’s of focuspunten, kon met behulp van de automatische of de P-stand toch zeer goed uit de voeten.
De Liveview-functie is snel toegankelijk via de hendel, maar blijkt weinig meerwaarde te hebben tegenover de D3100 bijvoorbeeld. De minpunten die ik in mijn review had vermeld, zijn hier jammer genoeg ook aanwezig. Een live histogram ontbreekt ook hier weer. Focussen gaat ondanks de contrastdetectie vrij vlot, waardoor het in de meeste situaties voldoet. Een draaibaar scherm zoals bij de D5100 of zijn rechtstreekse concurrent Canon’s 60D vinden we hier niet terug, wat ik persoonlijk niet zo erg vind, maar wat voor video of live view gebruik toch een handige feature is. De diafragma-instelling lijk je te kunnen wijzigen tijdens het filmen, maar de instelling wordt pas aangepast nadat je de live view hebt afgesloten en weer geopend. Zoals bij de D3100 dus. Jammer.Over de kwaliteit van de video valt weinig te klagen, die staat op het niveau van zijn concurrenten. Waar sommige concurrenten al 30fps aanbieden bij 1080p, beperkt Nikon zich tot 24fps.
