Cambridge Audio ontstond in 1968 in, je raadt het nooit, het Engelse Cambridge waar ze met trots de ‘British Sound’ mee tot stand brachten In 1994 werden ze deel van Audio Partnership naast onder andere Mordaunt-Short. De eerste DacMagic kwam er in 1995 en de overbekende Azur reeks ontstond in 2003. Het meest recente ‘wapenfeit’ is de presentatie van de EVO reeks waarvan de 150 het topmodel is.
Technologie en installatie
De EVO serie vormt een kantelpunt in Cambridge Audio’s line-up van versterkers. Voor de eerste keer brengen ze een versterker in klasse D uit en wel door gebruik te maken van modules van de specialist terzake: het Nederlandse Hypex. Het grootste voordeel van klasse D is de efficiëntie zodat grote wattages ook door kleine volumes geleverd kunnen worden omdat er weinig koeling nodig is. Vroeger werd klasse D snel geassocieerd met lage kwaliteit maar dat is ondertussen veranderd. Nu zie je ook grote en kwalitatieve spelers richting klasse D evolueren.
De EVO 150 ‘balt’ dan ook 2 maal 150 Watt aan power in een heel compacte behuizing en stopt er tegelijk een volledige voorversterker, DAC en mediaspeler sectie in. De behuizing van zwart aluminium en acryl voorplaat, waarachter een groot LCD-scherm schuilgaat, heeft ook nog een verrassing in petto: de zijflanken zijn namelijk uitwisselbaar. De meegeleverde houten flanken staan de EVO beeldig. De afwerking is vlekkeloos, de vormgeving en maten eigenzinnig. Maar voor een alles-in-een toestel is dat natuurlijk prima.
Benieuwd naar onze leuke review video die wij maakten van de Cambridge Audio EVO 150?
Het grote LCD-scherm toont naast de te verwachten informatie zoals bronkeuze en volume ook, indien beschikbaar, de hoes en info over het gespeelde nummer. De grootte van het scherm is voldoende om op typische zitafstand te kunnen genieten. Een grote, dubbel uitgevoerde draaiknop kan zowel volume als bronselectie doen. Een subtiele verticale rij knoppen staat ertussen. Een hoofdtelefoon aansluiting is ook beschikbaar maar enkel in 3,5 mm. Een vreemde en spijtige keuze. Kwalitatieve hoofdtelefoons zijn meestal standaard met 6,35 mm jacks uitgerust. Verloopstukken van 3,5 naar 6,35 mm zijn erg kwetsbaar en ‘lelijk groot’. Gelukkig wordt ook Bluetooth ondersteund zodat compatibele hoofdtelefoons hier wel letterlijk vrij spel hebben. De stijlvolle afstandsbediening (ja Accuphase, die zijn er dus ook) biedt al het nodige voor directe actie terwijl een app voor Android en iOS al de rest bediend.
Lees ook
Cambridge Audio DacMagic 200M: Review DAC
De achterzijde laat een veelvoud aan connectoren zien. Naast de voeding en dubbele speakerklemmen, met een aparte subwoofer aansluiting, vinden we 1 coaxiale ingang en 2 optische digitale inputs, een XLR en cinch paar op het analoge input front en een MM phono aansluiting. USB is beschikbaar voor lokale aansluiting van stick of schijf en ook, apart, voor rechtstreekse connectie met een PC of Mac waarbij verschillende manieren worden aangeboden om aardingslussen te doorbreken. En dan is er nog een ARC HDMI input voor de TV. Uiteraard is er een fysieke netwerkaansluiting. Wireless wordt ondersteund via wifi, Bluetooth en AirPlay. Voor de echte specialisten zijn er dan nog triggers, RS232 en een ingang specifiek voor een EVO CD speler. Op de één of andere manier past dit alles in de EVO. Vraag me niet hoe.
In de praktijk
Het is interessant om te zien hoe, op enkele jaren tijd, de focus van al ons bronmateriaal verschoven is naar het netwerk. En dan voornamelijk het internet. Wie kijkt er nog enkel naar lineaire televisie? Zelfs mijn bijna 80-jarige alleenstaande moeder kijkt Netflix en luistert naar internetradio. Het tijdperk van CD ligt voor een groot deel achter ons (mensen met een grote verzameling kunnen natuurlijk nog steeds een cd-speler verbinden met de NEO). Anderzijds, en geheel in contrast met de bijna ridicule rage naar hogere sample rates en aantal pixels, dat laatste dan uiteraard voor TV, is er een nostalgische terugkeer naar analoge bronnen die aantoonbaar slechtere technische eigenschappen hebben. Mijn dochter luistert expliciet naar LoFi streams over een internetconnectie waarvoor ik, vanuit mijn professionele achtergrond, mij elke dag inzet om de bandbreedte, latency en andere kwaliteitsparameters te optimaliseren. Hoe ironisch.
De EVO is een ‘kind van zijn tijd’. De klasse D versterking is nu zo kwalitatief dat ik geen verschil hoor in de meest subtiele percussie details of diepste orgeltonen tussen de EVO zelf en wanneer ik via de pre-outs de speakers aanstuur via een klasse AB eindversterker van 2000 euro. Het verschil zal er ongetwijfeld wel zijn als ik de eindafrekening van mijn energie ontvang.
Deze nieuwe telg van Cambridge Audio is, naast de revolutie die klasse D brengt op het niveau van mogelijkheden tot fysieke integratie, gebouwd rond een recente ESS ES9018K2M DAC-chip die samplerates tot 384 kHz en DSD256 kan ondersteunen. Ver boven de menselijke gehoorgrens. Dat Cambridge Audio hier niet kiest voor de ES9028Q2M die ze inzetten in de DacMagic 200M is eigenlijk wel interessant maar waarschijnlijk van weinig invloed op het eindresultaat voor een gebruiker.
Concreet vind ik de klank van de EVO 150 heel neutraal. Geen waarneembare focus op hoog of laag. Precies zoals een versterker moet zijn. De focus van een review, zeker van een zo geïntegreerd apparaat als de EVO, verschuift meer en meer naar de dagdagelijkse bruikbaarheid en langere termijn houdbaarheid van features. Dat merkte ik ook al tijdens de review van de NAD M10, rechtstreekse concurrent van deze EVO, van enkele maanden geleden. Gedurende de enkele weken dat ik de NEO aan de tand mocht voelen was de stabiliteit van de EVO 150 vlekkeloos.
Interactie met het toestel gebeurt primair via de StreamMagic app. Het LCD heeft geen touch functionaliteit en dat is ook helemaal niet nodig. De afstandsbediening is voornamelijk daar voor als de luistersessie gestart is. Die app is niet alleen heel uitvoerig maar ook behoorlijk intuïtief. TIDAL en Qobuz kunnen op de EVO zelf geconfigureerd worden. Roon werkt eveneens vlekkeloos en de MQA passthrough naar de EVO gebeurt volledig automatisch. In tegenstelling tot de NAD M10 is de volumeregeling via de app ook heel precies, waarvoor extra dank. Het LCD-scherm biedt naast de hoes en titel/uitvoerder andere info zodat je steeds weet waar je aan toe bent. Internetradio is prima, alhoewel de kwaliteit daar wat te wensen overlaat. Maar dat heeft enkel te maken met de bron. Niks met de EVO.
Natuurlijk kan ik ook de verleiding niet weerstaan om de phono input even te beluisteren. RIAA geeft altijd een wat donker geluidsbeeld, naar mijn moderne smaak dan toch. Dat is hier ook het geval. Voor een mediane liefhebber van vinyl volstaat de phonotrap ruimschoots. Voor echte liefhebbers biedt een externe trap altijd uitkomst.
Andere gebruikte bronnen zoals TV over ARC HDMI en alternatief over optische verbinding gaven geen enkel probleem. Een T+A CD speler verbond ik optisch digitaal om optimaal de DAC van de EVO te benutten. Ook ik heb nog een gigantische verzameling gelamineerd plastic. Alles ‘ok’, niks schrilheid, zalige ‘British Sound’. Happy camper indeed.
Conclusie
De EVO 150 van Cambridge Audio is een schot in de roos. Niet alleen biedt de all-in-one alle aansluitingen die je hartje begeert, de vormgeving is ook heel erg mooi met een schitterend LCD-scherm erbovenop. Dat er MQA ondersteuning is, is een mooie bonus. De app en afstandsbediening zijn bij de beste van de klas. Met de ondersteunde formaten zit je kwalitatief ‘gebeiteld’ voor een ‘foreseeable future’. Blijven dan nog de prijs, hoog maar terecht, en wat de lange termijn ondersteuning van de app op toekomstige smartphone versies zal zijn. Maar deze laatste opmerking geldt natuurlijk ook voor zijn concurrenten.