Focal Vestia N°3: Review luidsprekers

Dan gaan we over tot het echte werk. Ik heb beide Vestia N°3’s aangesloten op een Naim Uniti Atom Nova versterker met een nominaal vermogen van 80 Watt. Zoals boven reeds vermeld worden de luidsprekers gemonteerd op een aluminium voet die lichtjes naar achter helt. Hierdoor worden de luidsprekers lichtschuin gepresenteerd wat het algemene geluidsbeeld ten goede komt. Vanzelfsprekend zijn zowel spikes als voetjes inbegrepen.

En dan nu muziek, maestro! Wat me direct opvalt bij diverse soorten muziek, is dat de Focal Vestia N°3’s een zeer neutrale sound produceren. Ze blijven trouw aan de oorspronkelijke sound van de muziek. Wat me ook opvalt is, dat zelfs na langere tijd luisteren op een wat hoger volume, ik totaal geen last heb van vermoeidheid op vlak van luisteren. De luidsprekers komen vooral tot hun recht bij elektronische en rockmuziek. Maar ook klassieke muziek komt perfect tot zijn recht. De Naim houdt alles strak onder controle. Freddy Mercury’s remastered versie van ‘Who wants to live forever’ klinkt zonder meer subliem.

Wat me vooral treft is de helderheid van het geluid dat deze Vestia N°3’s produceren. Waarschijnlijk is dit het logische gevolg van de speciale ‘leisteenvezel’ in de drivers en hun speciale tweeter die Focal hier toepast. Een woordje uitleg:

Leisteenvezel – exclusief voor Focal en gemaakt in Frankrijk, omvat de leisteenvezel-technologie het gebruik van gerecycelde, niet-geweven koolstofvezels die aangebracht worden als vulling tussen twee lagen thermoplastisch polymeer. In hun zoektocht naar perfectie hebben de ingenieurs van het Franse merk ervoor gekozen om niet-geweven koolstofvezels te gebruiken en deze in dezelfde richting te rangschikken om een nog grotere stijfheid, betere demping maar ook lichtheid te bekomen (de drie ‘essentials’ van een geweldige luidsprekerdriver).

‘M’-vormige geïnverteerde dome-TAM-tweeter: deze tweeter, eveneens gemaakt in Frankrijk in de Focal-ateliers, bestaat uit een omgekeerde koepelkegel gemaakt van een aluminium/magnesiumlegering en gegoten in de beroemde ‘M’-vorm (exclusief voor Focal). Dit profiel geeft het een grotere stijfheid en vermindert vervorming. Tevens heeft een grotere diffusiehoek. Het levert nog fijnere hoge tonen op.

Dan het ‘To All New Arrivals’ album van Faithless. De basweergave is zonder meer goed.
Welke muziek beter dan ‘The Hills’ van The Weeknd en ‘Seeya’ van Deadmau5 om eens te testen hoe diep en rijk de bassen zijn. Wederom stellen de Vestia N°3’s niet teleur.

Waarschijnlijk is de reden hiervoor dat de Vestia-luidsprekers voorzien zijn van een ventilatieopening aan de voorkant voor meer frontale impact. Een ventilatieopening aan de achterkant zorgt voor de allesomvattende bas. Het basreflexprofiel vergroot zo de diepte van het geluidsbeeld. En dat hoor je!

Ondanks al deze technische hoogstandjes of waarschijnlijker, juist omwille hiervan, slagen de Vesta N°3’s er steeds in om het geluidsprofiel neutraal te houden.

Dan schakelen we over op klassieker werk. Itzhak Perlman’s viool wordt prachtig weergegeven, maar mist bij sommige noten net die extra emotie. Waarschijnlijk speelt de neutrale sound hier ietwat in het nadeel.

A-B luistertest: Focal Vestia N°3 vs. Bowers & Wilkins 702 S2

Ik ga het wat interessanter maken! Ik ga een A-B luistervergelijking met een set Bowers & Wilkins 702 S2’s doen. Deze B&W set kost makkelijk bijna 2 keer meer dan de Vestia N°3’s, maar ik wil het verschil horen. Ik gebruik hiervoor mijn standaard speellijst van muziek in FLAC (lossless) formaat, aangeleverd door mijn trouwe Synology huis-server:

• De track ‘Sea Wall’ uit de film ‘Blade Runner 2049’;
• Hans Zimmer’s op hol geslagen soundmachine Annabelle waarin Macy Gray’s stem en annex gitaar door merg en been gaan;
• Jóhann Jóhansson met zijn soundtrack Heptabod B uit Arrival;
• The Weeknd met Blinding Lights;
• Seeya van Deadmau5;
• En tot slot ‘I’m not a hero’ uit de Batman sequel The Dark Knight.

Ik heb een klein luisterpanel samengesteld met mijn lief vrouwtje en enkele vrienden. De algemene indruk is dat de B&W 702 S3 ietsje meer soundstage hebben in de hoge tonen. In het lage daarentegen horen we niet zoveel verschil. Dan gaan we eens blind luisteren en raden welke set speelt. Wanneer we naderhand de scores bekijken is iedereen verbaasd. We waren maar voor 55% juist! Dat betekent dat de Vestia’s met een veel lagere investering ‘bijna’ zo goed klinken als de Bowers & Wilkins.

Dan gooien we het over een andere boeg, we gaan de klassieke tour op:

• Ik begin met Mahler’s Symfonie nr. 5 ‘Adagietto’;
• Dvořák: Symphony No. 9;
• ‘From the New World’ uitgevoerd door de onvolprezen Karajan en de Berliner Philharmoniker;
• ‘Schindler’s List’ de prachtige muziek waarvoor Itzhak Perlman’s in 1993 verdiend een Oscar kreeg;
• Om in alle rust en schoonheid af te sluiten met Debussy en zijn ‘Clair De Lune’.

Hier horen we allemaal meer verschil: zoals boven reeds vermeld missen de hoge tonen soundstage. Tevens mist er ‘onderaan’ iets. De Vestia N°3’s laten ons een beetje op onze honger zitten. Niet overdreven, maar in de A-B luistertest is de algemene muziekbeleving iets minder.

Bij het beluisteren van de vioolsolo van Itzhak Perlman in ‘Schindler’s List’ krijg je bij de B&W’s kippenvel, bij de Vestia’s ontbreekt dat. Anderzijds worden piano en stem volledig neutraal weergegeven, terwijl je hoort dat de B&W’s ietsje ‘bijkleuren’. Bij de blinde luistertest was de score in lijn van de verwachtingen. We waren voor 93% juist in onze beoordelingen. Maar in alle eerlijkheid, we vergelijken ook de Vestia’s N°3 met een set die bijna dubbel zo duur is! Je weet wel, appelen en peren…

Ben je een absolute muziekliefhebber in het genre klassiek, dan is deze set misschien niet de ideale keuze voor jou. Maar ga vooral zelf eens luisteren in de betere speciaalzaak!