Bowers & Wilkins DB-1 review

Test 4: John Mayer Op naar de Bluray van John Mayer ‘Where the Light Is’. Het concert start met een solonummer van Mayer op een akoestische gitaar, waarna hij geflankeerd wordt door twee collega’s met elektrische gitaren. Na de pauze volgt het ruigere en compleet elektronische werk. Het begin is magnifiek en je schrikt ervan hoeveel verschil de sub maakt in het akoestische klankbeeld. Het klankbeeld begint bij het laagste bereik en wordt dan harmonisch opgebouwd. Zodra je een octaaf gaat toevoegen, krijg je een zwaarder fundament en is de opbouw naar boven toe alleen maar beter. Het wordt puur genieten. Je krijgt een prachtig gitaarspel te horen met een mooie mixage. Wanneer je in surround de sub gaat toevoegen, krijgt die muzikale bühne nóg meer draagkracht en autoriteit, meer overtuigingskracht. Het wordt allemaal echter en je zit dichter op de muziek, alsof je letterlijk op de eerste rij van het concert zit. Het geheel wint dankzij de sub aan snelheid en ook het timbre van de snaren krijgt een boost. Het fragiele gitaarspel wordt perfect gevolgd, kortom de DB-1 vormt ook hier een knappe toevoeging. Test 5: Legends of Jazz Next is de Bluray ‘Legends of Jazz’, waarin onder andere Chris Botti en Marcus Miller het beste van zichzelf tonen. Marcus Miller en George Duke spelen samen een nummer en zodra je de DB-1 toevoegt, klopt het geheel beter en klinkt de basgitaar zoals het moet. Opnieuw kan je zelf kiezen hoe je luistert. Op een gegeven moment, gaat Miller in versnelling en de DB-1 bewijst dat hij die muzikale lijnen perfect kan volgen. Ook het timbre krijgt meer karakter en verfijning en het geluidsbeeld neemt opnieuw toe. In een ander nummer hoor je een dwarsfluit en daar komt absoluut geen bas aan te pas, maar door de DB-1 krijgt het instrument meer lucht en presentatie. Onverwacht knap. Test 6: film ‘Evil Dead’ De 2013 remake van ‘Evil Dead’ is met erg moderne technieken gemaakt. Het geluid is uiterst belangrijk bij een griezelfilm, want de muziek zorgt ervoor dat je uit de zetel springt of dat je haren overeind gaan staan. Ook de kwaliteit ervan bepaalt hoe indringend de horror eigenlijk is. Resultaat met de DB-1? Als je vrouw na afloop zegt dat ze niet alleen naar bed durft… missie geslaagd!? Er zitten veel schietmomenten in met orkestrale uithalen en een overload aan dramatische laageffecten. Met de DB-1raken die effecten de bodem. Er is zodanig veel volume aanwezig dat ze overduidelijk effect hebben. Laagsalvo’s knallen gewoon uit het scherm. Dit draagt enorm bij aan de beleving van de film. Test 7: film ‘Transformers 3′ ‘Transformers 3′ is en blijft -voorlopig- één van de weinige Blurays in Dolby Digital True HD 7.1. De film zit boordevol dynamische scènes zoals de landing van de soldaten of het hoofdpersonage dat onder vuur genomen wordt in een flatgebouw, tot de grote autobot die komt helpen. Kortom, er is voortdurend spanning en actie. De explosies, knallen en effecten komen er dankzij de DB-1 één op één uit. Afhankelijk van het soort knal en wat er ontploft, wordt het één op één neergezet. Als er bijvoorbeeld een vliegtuig te pletter stort, kijk je meteen naar de rechterflank en lijkt het alsof het echt de ruimte binnenkomt. Er is een zodanige dynamiek aanwezig, zonder teveel te overdrijven. Je krijgt nooit het gevoel dat de sub begint te kleuren. Jij bepaalt de hoeveelheid laag en druk. De toevoeging is heel muzikaal en in staat om de transparantie en de resolutie perfect te volgen en ondersteunen.